Wc's en andere dingen

Tot nu toe zijn vrijwel alle wc's een avontuur geweest. Ja, zelfs die op het vliegveld, stations, openbare wc's in parken - overal! Maar in Okayama, de stad waar we nu zijn, maken ze het wel erg bont.

Wc's hier hebben soms een verwarmde bril, kastjes aan de muur met een keuzemenu van wasstralen, muziek zodat niemand je hoort plassen of poepen, een kraantje boven de stortbak, zodat je na je boodschap(je), direct je handen kan wassen en er zo min mogelijk water verloren gaat. In de trein zijn de wc's verschrikkelijk schoon, je hoeft de bril of de wc überhaupt helemaal met niets behalve je billen aan te raken. Je wuift je hand voor een sensor om de deksel omhoog te krijgen en wanneer je klaar bent is er een andere sensor waarmee je kan doortrekken. Kranen gaan vanzelf aan als je je handen wil wassen en de zeepdispenser is ook automatisch.

De wc's in Okayama zijn heel ruim en luxueus. Wanneer je binnenkomt zoeft de wc-deksel automatisch naar boven. Je hoeft niet eens een sensor te signaleren van je binnenkomst. Mannen moeten nog één extra handeling verrichten; een knopje indrukken waardoor de bril omhoog gaat. Ben je klaar met je business is er nog een keur aan keuzes. Ga je voor de bidets sproeisels: water van voor, achter, van links naar rechts, hard of zacht, veel of weinig water, of heb je een voorkeur voor een mix van alles? Of misschien wil je liever oud en vertrouwt en kies je voor wc-papier? Alles kan! en niemand die je keuze hoort, want op de wc speelt een fijn muziekje, een watervalletje, wat verhult wat je business op de wc überhaupt is.

Lachen en eten
Vroeger dacht ik altijd dat vrouwen hier niet openlijk durfde te lachen of eten, geen open mond waarin je tanden kan zien. Nu denk ik dat ik het beter door heb. De oudere generatie dames lacht regelmatig besmuikt achter hun mooi gerimpelde hand of eet elegant met eetstokjes en kleine hapjes. Meisjes jonger dan ik of van mijn eigen leeftijd lachen hun tanden bloot en schamen zich geen moment om een grote hap van het één of ander te nemen. Die grote hap gebeurd vanzelfsprekend wel altijd met eetstokjes, zelfs wanneer de hap bestaat uit guacamole en nacho's.

Mondkapjes
Mensen hier dragen een mondkapje wanneer ze zelf ziek zijn of zich niet lekker voelen, niet wanneer ze bang zijn voor de bacillen van anderen. Nou ja, dat kan natuurlijk ook nog zo zijn, maar de hoofdreden voor de mondkapjes is het eigen ziek zijn.

Soms kan het mondkapje ook gebruikt worden om iets te verhullen. Bijvoorbeeld een grote puist rond je mond waarvan niemand mag weten dat je die hebt, hoe handig is het dan dat je zo'n mondkapje tot je beschikking hebt.

Mondkapjes zijn van zichzelf natuurlijk enorm saai en klinisch, gelukkig zijn er genoeg winkels die kapjes voor eroverheen verkopen. Op deze manier wordt de mondkap ook nog hip en fashionable. Precies wat elke Japanse wil (de mannen houden het kapje gewoon wit, zoals het bedacht is).